Nawigacja

Zawartość

trojice

Kościół Najświętszej Trójcy

49.7882494N, 18.1249647E, ul. Lidická

Najstarszy budynek w mieście jest dziś po kompletnej rekonstrukcji i służy do organizowania wystaw, koncertów i innych imprez kulturalnych.

 

Ten średniowieczny kościół jest najstarszym zachowanym obiektem historycznym w mieście. Początki jego istnienia sięgaj aż do pierwszej połowy XVI wieku, do czasów, na które ogromny wpływ miał ruch religijnej reformacji. Wtedy to na terenie całego, samodzielnego już majątku w Klimkowicach,
w kościele zmieniała się zwierzchność katolicka i ewangelicka (protestancka), w zależności od tego, kto aktualnie sprawował tutaj władzę. Stosunkowo długi okres konfliktów religijnych charakteryzowało bowiem trzymanie się reguły: „…czyja ziemia, tego ludność, jej wiara i mowa…“.

Dzięki małżeństwu ze szlachcianką Joanną z Bítova dołączył w roku 1513 jej mąż Hynek I (Bruntálský) z Vrbna do swoich włości także cały majątek w Klimkovicach, w skład którego oprócz miasta Klimkovice s twierdzą i zbiornikiem wodnym we Vřesinie, należały wsie Lagnov, Martinov, Svinov i Polanka. W tym okresie dzisiejsze probostwo i pierwotny drewniany kościół farny św. Katarzyny zajmowane przez ewangelickiego proboszcza i dlatego nowy feudalny pan miasta polecił w latach 1525 do 1529 wybudować dla zwolenników wyznania katolickiego tan nowy mniejszy kościółek Najświętszej Trójcy. Kościół został zbudowany w stylu wczesnogotyckim na wzgórzu na zachód od centrum miasta. Niestety nie mamy do dyspozycji bliższych szczegółów o budowie tego kościoła, tekstów pisanych ani innych dokumentów na jego temat. Według nieudokumentowanych informacji, całkiem prawdopodobne wydaje się, że na skutek wspomnianych już reform religijnych, kościół należał przez długie lata
na zmianę do katolików, jak protestantów, szczególnie w XVII i XVIII wieku. Dopiero na końcu tego okresu doszło do stabilizacji i trwalszego porozumienia religijnego. Właściciele majątku
w Kilmkovicach z rodu hrabiów Wilczków w roku 1681 odstąpili od swojego poprzedniego wyznania religijnego i konwertowali na wiarę katolicką (jednak jednocześnie ród germanizował). Farny kościół św. Katarzyny po wielu latach miał znowu katolickiego księdza. Mniejszy kościół Najświętszej Trójcy stał się od tego momentu stałą siedziba zwolenników ustępującego protestantyzmu. Potwierdzeniem tego faktu jest także znak koguta na szczycie dachu kościoła, który po przeróbkach budowlanych w XVIII wieku, zachował się na tym miejscu aż do dzisiaj. Rojew roku 1766 z centrum Klimkovic przemieszczono do tego kościoła również miejsce pochówku i w jego okolicy powstał cmentarz. Jedną
z przyczyn przemieszczenia kościoła była prawdopodobnie także wielka epidemia dżumy, która zdecydowała miasto w ciągu wojen śląskich w latach 1758 – 59. W jej konsekwencji śmierć poniosło co najmniej 381 osób z łącznej liczby ok. tysiąca obywateli miasta. Kościół Najświętszej Trójcy stał się
w ten sposób na kolejnych 207 lat kościołem cmentarnym. Według nieudokumentowanych informacji kościół ten nie został nigdy, przez cały czas swojego istnienia, wyświęcony i nigdy w przeszłości nie był w ewidencji majątku kościelnego. O jego naprawy, konserwacje, rekonstrukcję i odnowienie zatroszczyli się zawsze bądź sami właściciele miasta lub, w późniejszym okresie, administracja probostwa i administracja ogólna. Naprawy obiektu kościoła w większym zakresie przeprowadzono w ciągu drugiej połowy XVIII wieku, w roku 1805, następnie w ostatnim dziesięcioleciu XIX wieku, a jeszcze później
w roku 1934. Jednocześnie z naprawami kościoła były zazwyczaj przeprowadzone również niezbędne naprawy i konserwacja terenów cmentarza. W drugiej połowie XX wieku stopniowo doszło do coraz wyraźniejszego zaniedbania całego terenu, a użytkowany jest właściwie tylko cmentarz. Kościół
w stopniu ograniczonym, ponieważ ma on uszkodzony dach, który przecieka, a cały budynek coraz bardziej zmienia się w ruinę. Jednocześnie również pojemność cmentarza była niewystarczająca, wiele tutejszych grobów już od wielu lat pozostawało bez żadnej opieki. W związku z otwarciem nowego cmentarza komunalnego w Klimkovicach pochówki na tym „starym cmentarzu“ zostały zakończone
w roku 1973, a cały obszar zamknięty ze względów użytkowych. Przez okres następnych 15-tu lat cmentarz był całkowicie bezużyteczny (przeciąg tzw. “czasu rozkładu“). Ze względów bezpieczeństwa jest on niedostępny dla publiczności.

 

Ze źródeł na temat historii miasta kronikarz miasta

Opracował: Ing. Jiří Pillich - kronikarz miasta, Klimkovice, 11-2006