Nawigacja

Zawartość

kostel kateřina

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej

49.7862253N, 18.1307483E, ul. Lidická

Dominanta Klimkovic juz od pierwszego spojrzenia zaintryguje nietypowym zakończeniem wieży. Nie jest to jedyna z charakterystycznych cech tego budynku...

 

Dwa wielkie pożary w latach 1848 i 1854 zniszczyły wszelkie pisemne dokumenty na temat powstania Klimkovic, źródła historyczne SA bardzo niejasne, mimo to w starym kościelnym inwentarzu z roku 1806 napisano, że najstarszy dzwon na wieży posiadał napis z datą 1251. Drugi dzwon pochodził z roku 1261.
Na podstawie tego sądzi się, że osada Klimkovice juz w XIII wieku miała drewniany kościółek z wieżą.

W roku 1383 pan Beneš I z Kravař, ulubieniec Václava IV, wymógł na królu podniesienia statusu osady
na miasto. Związany jest z tym znak miejski – srebrny lew na czerwonym polu na zielonym pagórku.

Po odkryciu starego tynku na kamiennym nadprożu małego okna starej zakrystii odkryto wyryta datę1547, rok ten jest najprawdopodobniej rokiem pierwotnego założenia kościoła murowanego, za czasów panowania pani Joanny z Bítova.

W roku 1572 majątek w Klimkovicach został sprzedany szlachcicowi Ondřejowi Bzencovi, panu na Porubie. Należał on do rodu sławnych czeskich rycerzy, którzy na początku XVI wieku zdobyli chwałę w walce przeciw Turkom. Po powrocie do domu polecił on w latach 1578– 1579 przebudować zamek i kościół w stylu renesansowym. Poświęcił go św. Katarzynie, która była patronką jego żony. W tym czasie kościół miał już dobudowaną część zachodnią razem wieżą. Nacisk wywarty przez masywną wieżę spowodował wypychanie gleby w kierunku dzisiejszego parku i wieża stopniowo zaczęła się pochylać. Dlatego też zbudowano ogromny słup podpierający, który powstrzymał wychylanie wieży. Jest dziś ona odchylona od swojej osi o 64 cm.
Po niszczącym pożarze w roku 1854 nie zostało już dobudowane pierwotnie renesansowe zakończenie wieży, stuoki została ona zakończona tylko niskim daszkiem, który jest na niej do dzisiaj.

Chór kościoła był połączony z pierwszym piętrem zamku nadziemnym korytarzem, przez który państwo
na zamku chodzili na mszę. Pierwotnie korytarz ten był przykryty drewnianym daszkiem.

Ondřej Bzenec polecił wybudować pod prezbiterium rodzinny grobowiec Bzenców. Wejście jest dzisiaj zakryte posadzką i znajduje się w miejscu przed ołtarzem. Na prawo są umiejscowione nagrobki członków rodu Bzenców.

Ród Vlčków z Dubé odkupił majątek w Klimkovicach w roku 1612. Z początku byli wyznania ewangelickiego. Po bitwie na Białej Górze i rekatolizacji Jindřich Vilém Vlček był wychowywany w wierze katolickiej przez Jezuitów we Wrocławiu.

W latach 1730 – 1738 Jindřich Vilém polecił wybudować przy farnym kościele na północnej stronie kaplicę
w stylu bizantyjskim z piękna kopułą, która wznosi się na wysokość 25 m. Kopułę podpiera osiem wbudowanych kolumn zakończonych głowicami przypominającymi styl koryncki. Ołtarz z Grobem Pańskim zdobi rzeźba św. Jana Nepomucena, po jego prawicy stoi rzeźba św. Wacława, a po lewicy św. Judy Tadeusza, apostoła.

Jindřich Vilém Vlček osiągnął rangę polnego marszałka wojsk cesarskich, a ponieważ przebywał w otoczeniu niemieckim, zniemczył swoje nazwisko. Od tego momentu zamiast Vlček pisano po niemiecku Wilczek.

Naprzeciwko ołtarza na zachodniej stronie kaplicy jest wyrzeźbione jego popiersie naturalnej wielkości. Spogląda na grób, do którego dojście jest ukryte pod ławkami w kaplicy.

Świątynia św. Katarzyny i kaplica tworzą intrygującą całość architektoniczną. Dominantą świątyni jest główny ołtarz ozdobiony kolumnadą ze sztucznego marmuru. Na ołtarzu stoją cztery barokowe rzeźby. Jedna
z drewnianych rzeźb przedstawia Marie Magdalenę z krzyżem w dłoni, jak depcze głowę węża jako zwyciężczyni nad złym duchem. Następna przedstawia św. Rozalię z różami wokół głowy, orędowniczkę
w czasach zarazy. Trzecia jest św. Barbara w niebieskiej szacie z kielichem i hostią, patronka górników. Ostatnia jest św. Apolonia z kleszczami w dłoni, patronka dentystów. Przepiękny obraz w złotej ramie przedstawia św. Katarynę, której mały Jezusek podaje pierścień jako swej oblubienicy.

Do roku 1776 w pobliżu kościoła odbywały się pochówki, dopiero później zlikwidowano cmentarz.

W roku 1939 doszło do zlikwidowania ratusza, który był umieszczony na środku rynku i do przemieszczenia krzyża misyjnego, rzeźby Panny Marii i rzeźby św. Sebastiana na miejsce pomiędzy starą zakrystią a kaplicą. Przy wykopywaniu fundamentów pod umieszczenie krzyża odkryto miejsca pochówku. Podczas ich likwidacji wydobyto cynową trumnę, w której po otwarciu leżał giermek w stroju myśliwskim. Przy próbie przeniesienia ciała do drugiej trumny rozsypało się w proch. Także w późniejszych latach, kiedy kopano kanalizację wokół kościoła, napotkano dużą ilość kości blisko pod powierzchnią. Interesujące jest, że kości znaleziono również pod słupami podpierającymi we wschodniej części kościoła.

Jedna z kolejnych ciekawostek kościoła św. Katarzyny są organy. Do pierwotnych organów z roku z roku 1900 Dobudowano w roku 1993 następną część organów z nową, potrójną klawiatura ręczną (manuałem).

Inną dominantą świątyni św. Katarzyny jest piętnaście kryształowych żyrandoli, nad którymi króluje ogromny kryształowy żyrandol z czasów Marii Teresy, w którym pierwotnie palono świece. W ciągu późniejszych lat był on dwukrotnie elektryfikowany, generalny remont ogólny przeprowadzono po raz ostatni w roku 2001.

 

Opracował: Miroslav Kaštovský